Wąchanie sztućców zamiast menu
Niewidomy wszedł do baru. Gdy kelner podał mu menu, niewidomy mówi:
– Niestety, jestem niewidomy. Nie mogę przeczytać waszego menu, ale proszę mi przynieść kilka brudnych widelców po poprzednich gościach, to coś sobie wybiorę.
Nieco zdziwiony kelner poszedł na zaplecze i po chwili przyniósł kilka nieumytych sztućców. Podał je niewidomemu, który po kolei przykładał je do nosa i wąchał.
– Już wybrałem. Poproszę ziemniaki pure z kotletem mielonym.
Niewidomy zjadł zamówioną potrawę. Kilka dni później przychodzi znów.
– Poznaje mnie pan?
– Ach, tak! Już biegnę po brudne sztućce.
Tym razem po obwąchaniu kilku widelców i noży niewidomy zamówił spaghetti z serem i brokułami.
Gdy kilka dni później niewidomy znów przyszedł, kelner od razu pobiegł na zaplecze, wziął kilka brudnych sztućców i mówi do kucharki:
– Gienia! Przyszedł ten niewidomy, o którym ci opowiadałem. Weź te widelce i wytrzyj je w swoje majtki. Sprawdzimy, jak sobie poradzi.
Po chwili kelner przynosi brudne sztućce niewidomemu.
– Mam już dla pana przygotowane sztućce, proszę wybierać.
Niewidomy wziął pierwszy, powąchał i mówi:
– Ooo! Nie wiedziałem, że Gienia tu pracuje!
